️အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း️ အိဖြူသဇင်ကြတော့လည်း ဇာတ်လမ်းက တမျိုး။ အဖေရော အမေရောက စည်းကမ်းကြီးသဖြင့် သူ့အတွက်က ဟိုဒီကိစ္စဆိုသည်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ လုပ်ရမည့် အရာလို့ထင်သည်။ ညီညီမှာ သူ့ရည်းစားလေးကို သူများတွေလို ဟိုကိုင်ဒီကိုင် လုပ်ချင်သည်၊ အိဖြူက လက်မခံ။ အမှိုက်က ပြဿဒ်မီးလောင်ဆိုသလို စကားခနခနများလာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ညီညီက ဟိုကောင်မလေးလိုလို ဒီကောင်မလေးလိုလို လုပ်လာရာမှ အိဖြူက ဒီလောက်သစ္စာမရှိတာ သူ့အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် မရွေးချင်တော့ဆိုကာ ရည်းစားအဖြစ်မှ ပြတ်စဲလိုက်သည်။ နောက်အချစ်လည်း မရှာချင်တော့။ စာကိုသာ ဖိကျက်နေတော့သည်။ နိုင်နိုင်ကတော့ ထည်လဲတွဲနေတော့သည်။ အခုဆို ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ပြန်လည်း သူ့အဖို့ မပျင်းတော့ပြီ။ သူ့အဖို့တော့ ယောက်ျားလေး တော်တော်များများကိုလည်း မြည်းစမ်းဖူးလေပြီ။ သူ့ပထွေး ဦးချစ်ဆွေကြောင့်လားမသိ၊ သူက သူ့ထက်ကြီးသော ဘဲကြီးတွေကို…

Cuckold (ကပ်ကိုး ) ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။ ” အဖေ … အိမ်ရှေ့မှာ … ဧည့်သည် … အဖေ မိတ်ဆွေများလား ” ” အော် …ဗေဒင်ဆရာ များလား … ငါ့သူငယ်ချင်း လှမောင်ကို … ဟိုတနေ့က … အကူညီတောင်းထားသေးတယ် … တံခါး သွားဖွင့်လိုက်ကွာ ” ” ဟုတ် … အဖေ ” ကျုပ်ယောက္ခထီး ဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲ မသိဘူး။ ဗေဒင်ဆရာတစ်ယောက်ကို အိမ်ခေါ်မေးတာပါ။ ကျုပ်တို့အိမ်က မြို့ငယ်လေးတခုရဲ့ မြောက်ဘက် အစွန်ဆုံး ရပ်ကွက်လေးထဲမှာပါ။ ရပ်ကွက်က အတော်ကျယ်တယ်ဗျ။ အရှေ့အနောက် တောင်မြောက် လမ်းဖောက်ထားပြီး ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်ရဲ့အနောက်ဖက်က မြစ်ကြီးပဲရှိတော့တာ။ ကျုပ်တို့အိမ်က ရပ်ကွက် တောင်ခြမ်းဘက်မှာ…

“ မင်းအရင် ဖိုက်လေ…ဆော်ကြီးက တမင်လာပေးတာကွ …” ဈေးညစောင့် ဒရဝမ်ကြီး ဦးကျောက်ခဲ မှာ အသက် (၄၀) ကျော်ခန့်နှင့် သန်မာဖြတ်လတ်သူ ဖြစ်သည်။ မအေးမြင့် မှာ ဦးကျောက်ခဲ၏ မထိတထိ ကိုင်တွယ်မှု ပြောဆိုမှုများကြောင့် ခံချင်ကြောင်း အရိပ်အယောင်များ ပြခဲ့သည်ဟု ဦးကျောက်ခဲ က ဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် အောင်ခိုင်က မအေးမြင့်ကို ယနေ့ည ချိန်း၍ ခေါ်ထားရန် ဦးကျောက်ခဲကို ခိုင်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အောင်ခိုင် ဆိုတာက မအေးမြင့် ဈေးရောင်းနေသော အမှတ် (၄) ဈေးမှ ဈေးတာဝန်ခံ ဖြစ်သည်။ မအေးမြင့်သည် အမှတ် (၄) ဈေးတွင် လမ်းဘေး ပျံကျဈေးသည် တယောက်ဖြစ်ပြီး နေရာတော်တော်များများကို အရင်ဦးကာ အခြားဈေးသည်များကိုလည်း ငှားစားနေသူ…

” ဗျာ … မာမီ … ဘာပြောလိုက်တယ် ” ” ဟုတ်တယ် … သား … မာမီ … ရဲသူ နဲ့ လက်ထပ်တော့မယ် ” ” ဟာ … သား သဘောမတူဘူး မာမီ … ရဲသူ အကြောင်း … မာမီ ဘယ်လောက်သိလို့လဲ …” ဒုန်း အုံး ဝုန်းးးးးး … ခလွမ်းးးးး…. ဇွဲမာန် တစ်ယောက် ဒေါသထွက်ကာ ဧည့်ခန်းတွင်း စားပွဲခုံပေါ်မှ အလှတင်ထားသော ဖန်ပန်းအိုးလေးအား ပေါက်ခွဲ ပစ်လိုက်သည်။ ” အို … ကိုကို … စိတ်လျော့ပါ … မာမီ ကို နားလည်ပေးလိုက်လေ…

သြဂုတ်လအလယ်သို့ရောက်သောအခါတွင် စာမေးပွဲနီးပြီဖြစ်၍ ပျော်စရာကိစ္စလေးများ အငွေ့ပျံကာ ဖင်ထောင်ကျက်ကာလသို့ တဖန်ပြန်လည်ရောက်ရှိခဲ့လေသည်၊ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝသည် မြန်မာဇာတ်ကားထဲကလို အချိန်တိုင်းပျော်နေရသည်မဟုတ်၊ အပယ်လေးဘုံတွင်ရှိသော အသူရကယ်ဘုံနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်တူလေသည်၊ အသူရကယ်ဘုံတွင် နေ့စံညခံများရှိသကဲ့သို့ တက္ကသိုလ်တွင်လည်း နှစ်လစံ နှစ်လခံ စနစ်ဖြင့် လည်ပတ်လေသည်။ တစ်ခုသောနေ့လည်ခင်း ၃ နာရီခန့်တွင် ကျွန်ုပ်သည် ထမင်းစားပြီးအိပ်ပျော်နေရာမှ ဘေးနားကဟိန်းထက်၏ ဝူးဝူးဝါးဝါးအသံဆိုးကြီးကြောင့် လန့်နိုးလာလေသည်၊ အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် မျက်နှာသစ်ပြီး ကျောင်းဝန်းထဲ၌စာလုပ်ရန် ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ကော်ရစ်ဒါသို့အရောက်တွင် စာလုပ်နေသော ကျောင်းသားကျောင်းသူများအပြည့် ဖြစ်နေသောကြောင့် ထိုင်ခုံအလွတ်မရှိတော့ချေ၊ ကဲ….နေရာမရတော့လည်း အဆောင်ပြန်ရုံပေါ့ ဟု တွေးကာ အပြန်လမ်းလျှောက်အလာတွင် ထိုင်ခုံတန်းတစ်ခုအပေါ်တွင် တစ်ယောက်ထဲစာလုပ်နေသော စုမြတ်နိုးအား တွေ့လိုက်လေသည်၊ ကျွန်တော်က “ ဟေ့…မြတ်နိုး တစ်ယောက်တည်းလား….. ဒီထိုင်ခုံမှာ ထိုင်မယ်နော်” “ အင်း….ရဲမာန်…ထိုင်လေ စာတော့ အော်မကျက်နဲ့နော်……