၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး၏ အောင်နိုင်သူမှ အထီးကျန် ခုခံသူ TNLA ၏ သင်ခန်းစာများ နှင့် တော်လှန်ရေး အနာဂတ်အတွက် သတိပေးခေါင်းလောင်းသံ

၂၀၂၃ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလတွင် စတင်ခဲ့သော “၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး” သည် မြန်မာ့နွေဦးတော်လှန်ရေး၏ အလှည့်အပြောင်းတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီး တအာင်းအမျိုးသားလွတ်မြောက်ရေးတပ်မတော် (TNLA) သည် ထိုစစ်ဆင်ရေး၏ အဓိကအောင်နိုင်သူများထဲမှ တစ်ဦးအဖြစ် ထင်ရှားစွာ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။

ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်းရှိ အချက်အချာကျသော မြို့ကြီးများနှင့် နယ်မြေဒေသ အများအပြားကို လျှပ်တပြက်အတွင်း သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ခြင်းသည် TNLA ၏ စစ်ရေးစွမ်းရည်ကို သက်သေပြခဲ့သော်လည်း၊ အောင်ပွဲနှင့်အတူ ကြီးမားသော နိုင်ငံရေးနှင့် အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ စိန်ခေါ်မှုများလည်း တပါတည်း ကပ်ပါလာခဲ့သည်။

ယနေ့အချိန်တွင် TNLA သည် အောင်ပွဲ၏အသီးအပွင့်များကို ခံစားရမည့်အစား မဟာမိတ်များနှင့် တင်းမာမှုများ၊ ဒေသခံတိုင်းရင်းသားများ၏ တုံ့ပြန်မှုများကြားတွင် တစ်ဖွဲ့တည်း အထီးကျန်သလို ဖြစ်နေပြီး သိမ်းပိုက်ထားသော နယ်မြေများ မဆုံးရှုံးရေးအတွက် အပြင်းအထန် ခုခံကာကွယ်နေရသည့် အကျပ်အတည်းနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသည်။

ထိုအခြေအနေသည် TNLA အတွက်သာမက အခြားသော တိုင်းရင်းသားတော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းများ (EROs) အတွက်ပါ အဖိုးတန်သော သင်ခန်းစာများနှင့် သတိပေးချက်များကို ပေးလျက်ရှိသည်။

အောင်ပွဲနောက်ကွယ်မှ အန္တရာယ်ရှိသော အမှားအယွင်းများ

TNLA ၏ လက်ရှိအကျပ်အတည်းသည် အကြောင်းမဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ နယ်မြေသိမ်းပိုက်ပြီးနောက်ပိုင်း ချမှတ်ကျင့်သုံးခဲ့သော မူဝါဒများနှင့် လုပ်ဆောင်ချက်များ၏ တိုက်ရိုက်အကျိုးဆက်ပင် ဖြစ်သည်။

မဟာမိတ်ဆက်ဆံရေး ယိုယွင်းလာခြင်းနှင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နယ်မြေချဲ့ထွင်ရေးဝါဒ

၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး၏ အောင်မြင်မှုသည် ညီနောင်မဟာမိတ်သုံးဖွဲ့၏ စုစည်းညီညွတ်မှုအပေါ် အခြေခံခဲ့သော်လည်း၊ TNLA သည် နယ်မြေများရရှိပြီးနောက်တွင် ထိုစိတ်ဓာတ်ကို လက်လွှတ်ခဲ့ပုံရသည်။

ဆယ်စုနှစ်ပေါင်းများစွာ လက်တွဲတိုက်ပွဲဝင်ခဲ့သော ကချင်လွတ်လပ်ရေးတပ်မတော် (KIA) နှင့် ရှမ်းပြည်တိုးတက်ရေးပါတီ/ရှမ်းပြည်တပ်မတော် (SSPP/SSA) တို့၏ သမိုင်းဝင် လှုပ်ရှားနယ်မြေများဖြစ်သည့် ကွတ်ခိုင်၊ နမ္မတူ၊ မိုးမိတ် စသည့်ဒေသများတွင် အုပ်ချုပ်ရေးအာဏာကို တစ်ဦးတည်း ချုပ်ကိုင်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။

၎င်းသည် မဟာမိတ်များအကြား နယ်မြေအငြင်းပွားမှုများနှင့် စစ်ရေးတင်းမာမှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပြီး ဘုံရန်သူဖြစ်သော စစ်ကောင်စီကို ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်ရမည့်အစား အချင်းချင်း သတိထားဆက်ဆံရသည့်အခြေအနေသို့ တွန်းပို့ခဲ့သည်။

ထိုလုပ်ရပ်သည် တော်လှန်ရေးအင်အားစုများ၏ စုစည်းညီညွတ်မှုကို ပြင်းထန်စွာ ထိခိုက်စေခဲ့သည်။

တအာင်းအမျိုးသားကြီးစိုးရေးဝါဒနှင့် ဒေသခံတိုင်းရင်းသားများ၏ စိတ်ဒဏ်ရာ

TNLA ထိန်းချုပ်လိုက်သော မြို့များတွင် ရှမ်းဘာသာဖြင့် ရေးသားထားသော ဆိုင်းဘုတ်များကို ဖယ်ရှားခြင်း၊ ရှမ်းအလံများကို ဖြုတ်ချပြီး တအာင်းအလံများဖြင့် အစားထိုးခြင်းကဲ့သို့သော လုပ်ရပ်များသည် “လွတ်မြောက်ရေးတပ်” တစ်ခု၏ ပုံရိပ်ထက် “နယ်မြေသိမ်းပိုက်စိုးမိုးသူ” ၏ ပုံရိပ်ကို ပိုမိုထင်ဟပ်စေခဲ့သည်။

တအာင်းမဟုတ်သော အခြားတိုင်းရင်းသားများ၊ အထူးသဖြင့် ရှမ်းနှင့် ကချင်လူမျိုးများ၏ ယဉ်ကျေးမှုနှင့် သမိုင်းကို လေးစားမှုမရှိခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်ထဲတွင် စိုးရိမ်မှုနှင့် မကျေနပ်မှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

ဤသည်မှာ ဖက်ဒရယ်ပြည်ထောင်စု တည်ဆောက်ရေးဆိုသည့် တော်လှန်ရေး၏ အဓိကရည်မှန်းချက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်နေသည်။

ပြည်သူကို ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်စေသော အဓမ္မ စစ်သားစုဆောင်းရေး

အောင်မြင်မှုနှင့်အတူ တပ်အင်အားတိုးချဲ့ရန် လိုအပ်သည်မှာမှန်သော်လည်း TNLA ကျင့်သုံးခဲ့သော အဓမ္မစစ်သားစုဆောင်းရေး မူဝါဒသည် ပြည်သူလူထု၏ ထောက်ခံမှုကို အကြီးအကျယ် ဆုံးရှုံးစေခဲ့သည်။

မိုးကုတ်မြို့ကဲ့သို့သော နေရာများတွင် အသက်အရွယ်မခွဲခြားဘဲ ဖမ်းဆီးခြင်း၊ မိသားစုဝင်များကို ဓားစာခံအဖြစ် ဖမ်းဆီးပြီး စစ်မှုထမ်းရန် ဖိအားပေးခြင်းများသည် လူ့အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်မှုများအဖြစ် ဝေဖန်ခံခဲ့ရပြီး ဒေသခံများက ဆန္ဒပြမှုများပင် ပြုလုပ်ခဲ့ကြသည်။

“ပြည်သူသာအမိ၊ ပြည်သူသာအဖ” ဟူသော တော်လှန်ရေးဆောင်ပုဒ်နှင့် ဆန့်ကျင်ပြီး ပြည်သူကို ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စေသည့် လုပ်ရပ်သည် ရေရှည်တွင် မိမိကိုယ်ကို အားနည်းစေသည့် အဆိပ်အတောက်တစ်ခုပင် ဖြစ်သည်။

တရုတ်နှင့် ‘ဝ’ တို့အပေါ် လွန်ကဲစွာ မှီခိုခြင်း၏ သံသရာ

TNLA ၏ စစ်ရေးနှင့် နိုင်ငံရေး ရပ်တည်မှုသည် “ဝ” ပြည် သွေးစည်းညီညွတ်ရေးတပ်မတော် (UWSA) ၏ လက်နက်နှင့် ထောက်ပံ့ပို့ဆောင်ရေး လမ်းကြောင်းများ၊ တရုတ်နိုင်ငံ၏ နိုင်ငံရေးအရ မီးစိမ်းပြမှုများအပေါ်တွင် ကြီးမားစွာ မှီခိုနေခဲ့သည်။ ထိုမှီခိုမှုသည် နှစ်ဖက်သွားဓားကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။

တရုတ်နိုင်ငံသည် ၎င်းတို့၏ နယ်စပ်တည်ငြိမ်ရေးနှင့် အွန်လိုင်းငွေလိမ်လုပ်ငန်းနှိမ်နင်းရေး အကျိုးစီးပွားအတွက် ၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေးကို အရှိန်မြှင့်ခွင့်ပေးခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ ကုန်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းများ ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်ရန် လိုအပ်သည့်အခါတွင် “ဟိုင်ဂင်သဘောတူညီချက်” ဖြင့် အပစ်အခတ်ရပ်စဲရန် ချက်ချင်းဖိအားပေးခဲ့သည်။

တရုတ်၏ ကြားဝင်မှုဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော “ဟိုင်ဂင်သဘောတူညီချက်” သည် TNLA ၏ စစ်ရေးအရှိန်ကို ရပ်တန့်သွားစေခဲ့ပြီး သိမ်းပိုက်ထားသော နယ်မြေများကို အပြည့်အဝ မထိန်းချုပ်နိုင်မီ၊ စစ်ကောင်စီ၏ အရေးပါသော တပ်စခန်းများကို အပြီးသတ်မရှင်းလင်းနိုင်မီမှာပင် တိုက်ပွဲများကို အဆုံးသတ်စေခဲ့သည်။

ဤသည်မှာ TNLA ၏ မဟာဗျူဟာမြောက် ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ခွင့်ကို ဆုံးရှုံးစေပြီး တရုတ်၏ နိုင်ငံရေးစစ်ရေး ဆုံးဖြတ်ချက် ပေါ်မှ ဇယ်ရုပ်တစ်ခုသဖွယ် ဖြစ်စေခဲ့သည်။

မိမိတို့၏ တော်လှန်ရေးအရှိန်ကို မိမိတို့မပိုင်ဘဲ ပြင်ပအင်အားကြီး၏ အကျိုးစီးပွားအပေါ်တွင် မူတည်နေရခြင်းသည် ရေရှည်အတွက် အလွန်အန္တရာယ်ကြီးမားသော အခြေအနေဖြစ်သည်။

လက်ရှိအကျပ်အတည်း- အထီးကျန် ခုခံစစ်

အထက်ပါ အမှားများ၏ အကျိုးဆက်အဖြစ် TNLA သည် ယခုအခါ စစ်ရေးအရ အထီးကျန်ဖြစ်လာခဲ့သည်။

စစ်ကောင်စီက အင်အားအလုံးအရင်းဖြင့် နောင်ချိုမြို့ကို ပြန်လည်ထိုးစစ်ဆင် တိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက်ခဲ့ချိန်တွင် TNLA သည် တစ်ဖွဲ့တည်း ခုခံတိုက်ခိုက်နေရသည်။ အကယ်၍ KIA၊ SSPP တို့နှင့် ဆက်ဆံရေး အကောင်းပကတိအတိုင်း ရှိနေမည်ဆိုပါက စစ်ကောင်စီတပ်များသည် နေရာအများအပြားတွင် တပ်ဖြန့်ထားရမည်ဖြစ်ပြီး TNLA အပေါ် ဖိအားလျော့ကျသွားနိုင်ဖွယ်ရှိသည်။

သို့သော် မဟာမိတ်များနှင့် ဆက်ဆံရေးယိုယွင်းနေချိန်တွင် စစ်ကောင်စီသည် ၎င်း၏တပ်များကို TNLA ထံသို့ ပိုမိုအာရုံစိုက်ပြီး ထိုးစစ်ဆင်နိုင်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ နိုင်ငံရေးအမှားက စစ်မြေပြင်တွင် မည်သို့ တိုက်ရိုက်သက်ရောက်သည်ကို ပြသနေသည့် ရှင်းလင်းသော ဥပမာဖြစ်သည်။

နယ်မြေများ ဆက်လက်မဆုံးရှုံးရေးအတွက် အသည်းအသန် ခုခံနေရခြင်းသည် TNLA အတွက် ကြီးမားသော စိန်ခေါ်မှုဖြစ်ပြီး အင်အားနှင့် အရင်းအမြစ်များကို တဖြည်းဖြည်း တိုက်စားသွားစေနိုင်သည်။

မှီခိုအားထားသင့်သည့် အမှန်တကယ် အင်အားစု

တရုတ်နှင့် ‘ဝ’ တို့အပေါ် မှီခိုခြင်းသည် တခဏတာအတွက် အကျိုးရှိပုံပေါ်သော်လည်း ၎င်းတို့၏ အကျိုးစီးပွားသည် မြန်မာပြည်သူတစ်ရပ်လုံး၏ ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီ တည်ဆောက်ရေး ရည်မှန်းချက်နှင့် တစ်ထပ်တည်းကျမည် မဟုတ်ပေ။

TNLA နှင့် အခြားတော်လှန်ရေးအဖွဲ့များ အမှန်တကယ် မှီခိုအားထားသင့်သည့် အင်အားစုမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။

ပြည်သူလူထု (The People)

တော်လှန်ရေး၏ အန္တိမအာဏာပိုင်မှာ ပြည်သူလူထုဖြစ်သည်။ အဓမ္မဖိအားပေးခြင်းဖြင့်မဟုတ်ဘဲ တရားမျှတသော အုပ်ချုပ်ရေး၊ တန်းတူညီမျှသော ဝန်ဆောင်မှုပေးခြင်းတို့ဖြင့် ပြည်သူလူထု၏ ယုံကြည်ကိုးစားမှုကို တည်ဆောက်ရမည်။

လူမျိုးမရွေး၊ ဘာသာမရွေး ဒေသခံအားလုံး၏ ထောက်ခံမှုသည် မည်သည့် ပြင်ပအင်အားကြီး၏ ထောက်ခံမှုထက်မဆို ပိုမိုခိုင်မာသည်။

တော်လှန်ရေး မဟာမိတ်များ (Revolutionary Allies)

TNLA ၏ အမှန်တကယ် မဟာမိတ်များသည် နယ်စပ်တစ်ဖက်မှ အင်အားကြီးနိုင်ငံမဟုတ်ဘဲ၊ တူညီသော ဘုံရန်သူကို တိုက်ပွဲဝင်နေကြသည့် အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရ (NUG)၊ ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်မတော် (PDF) နှင့် အခြားသော တိုင်းရင်းသားတော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းများ (EROs) သာ ဖြစ်သည်။

ကျဉ်းမြောင်းသော ကိုယ်ကျိုးစီးပွားကိုဘေးဖယ်ပြီး တော်လှန်ရေးတစ်ခုလုံး၏ အောင်မြင်မှုကို ရှေးရှုသော ကျယ်ပြန့်သည့် နိုင်ငံရေး၊ စစ်ရေး မဟာမိတ်ကွန်ရက်ကို တည်ဆောက်ခြင်းသည်သာ ရေရှည်ရပ်တည်နိုင်မည့် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်။

အခြားတော်လှန်ရေးအဖွဲ့များအတွက် မှန်တစ်ချပ်

TNLA ၏ အတွေ့အကြုံသည် အောင်မြင်မှုရရှိလာချိန်တွင် မည်သို့သော အမှားမျိုးကိုမဆို ရှောင်ရှားသင့်သည်ကို အခြားသော တိုင်းရင်းသားတော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းများနှင့် ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့များ (PDFs) အတွက် အဖိုးတန်သော သင်ခန်းစာတစ်ခုအဖြစ် ပြသနေသည်။

စစ်ရေးအောင်မြင်မှုသည် နိုင်ငံရေးအောင်မြင်မှုမဟုတ်

နယ်မြေသိမ်းပိုက်နိုင်ခြင်းသည် တိုက်ပွဲ၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ ထိုနယ်မြေကို ရေရှည်ထိန်းသိမ်းနိုင်ရန်မှာ ဒေသခံပြည်သူလူထုအားလုံး (လူမျိုးမရွေး) ၏ ထောက်ခံမှုနှင့် မဟာမိတ်များ၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအပေါ်တွင် မူတည်သည်။

ညီညွတ်မှုသည် အဓိကလက်နက်ဖြစ်သည်

စစ်ကောင်စီကို အဓိကအားသာသွားစေနိုင်သည့်အရာမှာ တော်လှန်ရေးအင်အားစုများအကြား ညီညွတ်မှုမရှိခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ မိမိတို့အချင်းချင်းကြားက နယ်မြေ၊ အာဏာနှင့် အကျိုးစီးပွားဆိုင်ရာ ပဋိပက္ခများသည် ဘုံရန်သူကိုသာ အကျိုးပြုစေသည်။

ဖက်ဒရယ်စိတ်ဓာတ်ကို လက်တွေ့ကျင့်သုံးပါ

ဖက်ဒရယ်ပြည်ထောင်စု တည်ဆောက်မည်ဟု ကြွေးကြော်နေသော်လည်း လက်တွေ့တွင် မိမိလူမျိုးကြီးစိုးရေးဝါဒကို ကျင့်သုံးပါက မည်သည့်အခါမျှ စစ်မှန်သော ပြည်ထောင်စုကို တည်ဆောက်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ တန်းတူရေးနှင့် ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းခွင့်ကို လူမျိုးအားလုံးအတွက် လေးစားအာမခံရမည် ဖြစ်သည်။

နိုင်ငံခြားအပေါ်မှီခိုမှု၏ အန္တရာယ်ကို သတိပြုပါ

နိုင်ငံခြားအင်အားကြီးနိုင်ငံများ၏ အကျိုးစီးပွားသည် မိမိတို့ တော်လှန်ရေး၏ ရည်မှန်းချက်များနှင့် အမြဲတမ်းတစ်ထပ်တည်းကျမည် မဟုတ်ပေ။ မဟာဗျူဟာမြောက် ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ခွင့်ကို ထိန်းသိမ်းနိုင်ရန် အရေးကြီးသည်။

ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးနှင့် အနာဂတ်အတွက် လမ်းစ

TNLA အတွက် နောက်မကျသေးပါ။ မိမိတို့၏ အမှားများကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ပြန်လည်သုံးသပ်ပြီး အမြန်ဆုံး အကောင်အထည်ဖော်ရန် လိုအပ်သည်။

KIA၊ SSPP အပါအဝင် ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်းရှိ အခြားသော တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်များနှင့် ချက်ချင်းတွေ့ဆုံဆွေးနွေးပြီး နယ်မြေအငြင်းပွားမှုများနှင့် အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ ကိစ္စရပ်များကို နိုင်ငံရေးနည်းလမ်းဖြင့် ဖြေရှင်းရမည်။

မိမိတို့ ထိန်းချုပ်နယ်မြေများတွင် တအာင်းလူမျိုးများသာမက ရှမ်း၊ ကချင်နှင့် အခြားဒေသခံ တိုင်းရင်းသား ကိုယ်စားလှယ်များ ပါဝင်သော အုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီများ ဖွဲ့စည်းရမည်။

အဓမ္မစစ်သားစုဆောင်းခြင်းကို ချက်ချင်းရပ်တန့်ပြီး ပြည်သူလူထု၏ ဆန္ဒကို လေးစားသော၊ လူ့အခွင့်အရေးစံနှုန်းများနှင့် ကိုက်ညီသော စနစ်တစ်ခုကို ချမှတ်ရမည်။

TNLA ၏ လက်ရှိအခြေအနေသည် ၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး၏ အောင်မြင်မှုကို အရောင်မှိန်စေခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏ တော်လှန်ရေးခရီးကို စိန်ခေါ်မှုများစွာဖြင့် ပြည့်နှက်စေခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအတွေ့အကြုံသည် အဖိုးတန်သော သင်ခန်းစာတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။

ပြင်ပအင်အားကြီးများအပေါ် မှီခိုအားထားမှုကို လျှော့ချပြီး မြန်မာပြည်သူလူထုနှင့် တော်လှန်ရေးမဟာမိတ်များ အတွင်းအင်အားစုကို မှန်ကန်စွာ အားကိုးရပ်တည်ကာ နိုင်ငံရေးအရ မှန်ကန်သော ဆုံးဖြတ်ချက်များ ချမှတ်ပြီး ညီညွတ်မှုကို ပြန်လည်တည်ဆောက်နိုင်ပါက TNLA သည် ထိုအကျပ်အတည်းမှ ပြန်လည်ရုန်းထွက်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။

၎င်းတို့၏ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများသည် တအာင်းတော်လှန်ရေး၏ အနာဂတ်ကိုသာမက၊ မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီ တည်ဆောက်ရေးအတွက်ပါ အရေးပါသော စံနမူနာတစ်ရပ်အဖြစ် ကျန်ရစ်နေမည် ဖြစ်သည်။

✍လောက/Karen United