The Conformist (1971)

ဒါရိုက်တာ Bernardo Bertolucci ရဲ့ “The Conformist” ဟာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ နက်နဲတဲ့ နိုင်ငံရေး ဂန္ထဝင်ရုပ်ရှင်တစ်ကား ဖြစ်ပါတယ်။
ရုပ်ရှင်ရဲ့ အဓိကဇာတ်ကောင်ဖြစ်တဲ့ Marcello Clerici ဟာ ကလေးဘဝက ဖြစ်ခဲ့တဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာကြောင့် ပုံမှန်ဘဝ ကို အရူးအမူး လိုချင်တောင့်တသူ ဖြစ်ပါတယ်။
သူဟာ ပုံမှန် လူတစ်ယောက် ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြဖို့အတွက် ဖက်ဆစ် ပါတီ မှာ ပါဝင်ခဲ့ပြီး အစိုးရ လျှို့ဝှက်ရဲ အဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ပါတယ်။
အဲ့ဒီနောက် ရိုးရှင်းသော မိန်းကလေး Giulia နှင့် လက်ထပ်ပြီး ပဲရစ်ကို ပျားရည်ဆမ်းခရီး သွားရင်း ဖက်ဆစ်အာဏာပိုင်များ ပေးအပ်သော အဓိကတာဝန် — ပြင်သစ်နိုင်ငံသို့ တိမ်းရှောင်နေသည့် သူ၏ ဆရာဟောင်းဖြစ်သူ ကွန်မြူနစ် ပါမောက္ခ Luca Quadri ကို လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေး — ကို ထမ်းဆောင်ရပါတယ်။
မာဆယ်လို၏ လုပ်ရပ်တွေဟာ နိုင်ငံရေးထက် သူ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာ ပျောက်ဆုံးနေမှုကို ဖုံးကွယ်ဖို့ အာဏာရှင်စနစ် နဲ့ လိုက်လျောညီထွေ နေထိုင်ခြင်း ကို လက်ခံခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။
ရုပ်ရှင်က လူ့စိတ်ရဲ့ ကြောက်ရွံ့မှုနဲ့ မလုံခြုံမှု ကနေ နိုင်ငံရေးဝါဒကို လက်ခံခြင်း ဘယ်လို ပေါက်ဖွားလာတယ်ဆိုတာကို နက်နက်နဲနဲ ဖော်ပြပါတယ်။
Vittorio Storaro ရဲ့ လက်ရာမြောက် ရိုက်ကူးမှုဟာ ဒီရုပ်ရှင်ရဲ့ အထူးခြားဆုံးအချက်ပါ။
သပ်ရပ်တဲ့ ပုံစံများ၊ အရောင်အသွေးနဲ့ အလင်းအမှောင် အသုံးပြုမှုတွေက ဖက်ဆစ်ခေတ်ရဲ့ အေးစက်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အားကောင်းစေပြီး နောက်ပိုင်း ရုပ်ရှင်များစွာကို လွှမ်းမိုးခဲ့ပါတယ်။
“The Conformist” ဟာ အမြင်ပိုင်းဆိုင်ရာ လှပပြီး၊ လူ့စိတ်ပညာကို ထိမိစွာ ပုံဖော်ထားတဲ့၊ မဖြစ်မနေ ကြည့်သင့်တဲ့ နိုင်ငံရေး ဂန္ထဝင် လက်ရာတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။



Leave a Reply