မှတ်မိနေသည်။ ပါတိတ်အဆင်အပြင်ပွင့်တွေ လှပသော လိပ်ပြာလေးများ နားနေဟန် ဒီဇိုင်းနှင့် ထမီကို ဝတ်ထားသည်။ တင်ပါး အလုံးအထည်က အလွန်အမင်းကြီးတာမျိုးမဟုတ် ကျစ်လစ်လှပသော ဖွဲ့စည်းမှုကို ဖော်ဆောင်သည်။ အရပ်အမောင်းက မြန်မာမိန်းကလေးထဲတွင် ခပ်ရှားရှား အရပ်မျိုး ငါးပေလေးလက်မခန့် မြင့်သည်။ အရပ်မြင့်သဖြင့် ပေါင်တန်ကြီးတွေက ရှည်သွယ်ကြသည်။ လုံးပတ် အတော်ထွားကြိုင်းပုံက အချိုးအဆစ် ဦးစားပေး ထုလုပ်ထားသော ပန်းပုရုပ်နှယ်လှပပြေပျစ်လွန်းသည်။ ဘလောက်စ် အင်္ကျီလက်ပြတ် အဝါလေးအောက်မှ မစို့မပို့ ယဉ်ယဉ်လေး ကြွားရွားနေသော ရွှေရင်အစုံက ရင်သပ်ရှူမောစဖွယ် အထက်မှအောက်သို့ ပြန်လည်သုံးသပ်လျှင် မျက်နှာသွင်ပြင်၏ ရိုးသားတည်ငြိမ်မှု အိန္ဒြေသိက္ခာ ပြည့်ဝမှုတို့က စာဖွဲ့မကုန်အောင် ခန့်ညားတည်ကြည်သည်။ သူ့အလှကို ရေးဖွဲ့ပါဟု ဆိုလျှင် မျက်ခုံးလေးတစ်ဖက် နှာတံလေးတစ်ချောင်း နှုတ်ခမ်းလေးတစ်လွှာ သွားကလေးတစ်စေ့နှင့်ပင် ကျမ်းစာတစ်ဆောင်အထိဖွဲ့လောက်သူ ဖြစ်သည်။ အထူးရေပန်းစားသော…

ဦးဘတုတ်ရဲ့ဇနီး ဒေါ်ဒေါ်လှမှာ ငယ်စဉ်က သူတို့ နယ်က မယ်ဘွဲ့ရထားခဲ့ဖူးသူ ဖြစ်ပြီး၊ အသက်ကလေး ရလာသော်လည်း ၊ ကိုယ်လက်လေ့ကျင့်ခန်း အမြဲလုပ်နေသဖြင့် သမီးများကပင်အားကျလောက်အောင် နုနယ်နေပေသေးသည်။ ဦးဘတုတ်က ဒေါ်ဒေါ်လှကို သူတို့ မြို့နှင့် မိုင် ၂၀ ခန့်ဝေးသော တိုင်းမြို့ကြီးကို သွားလည်ဖို့ ပြောနေ၏။ သူတို့သားမက် ကိုတင်ထွတ်လည်း ရောက်နေသည်ဆိုတော့ သွားချင်တဲ့နေရာ လိုက်ပို့ပေးခိုင်းလို့ ရမည်ပေါ့။ တစ်နေ့ သူတို့ရှိရာသို့ ကိုတင်ထွတ်တစ်ယောက် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်လာခဲ့သည်။ သူတို့ မြို့လေးမှ မိုင်အနည်းငယ်ဝေးသော ရွာတစ်ရွာတွင် အလုပ်ကိစ္စအတွက် သွားစရာရှိရာမှ ယောက္ခမကြီးတွေ ရောက်နေသည်ကြားလို့ လှည့်ဝင်လာခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထိုဒေသနယ်ပယ်တွင် ကားလမ်းများမှာ အင်္ဂလိပ်ခေတ်ကတည်းက ဖောက်ခဲ့သော လမ်းများကို မပြုမပြင်ပဲ သုံးနေကြတုန်းမို့ ကားအသုံးနည်းပြီး မော်တော်ဆိုင်ကယ်များသာ အသုံးများလေသည်။…

အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ စံပယ်ပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။ မေမေ ဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။ မေမေရဲ့ ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် မေသင်း မထချင်သေး။ ဆက်အိပ်နေချင်သေးသည်။ မိုးအေးအေးနဲ့ အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ “ဟဲ့ မေသင်း မထသေးဘူးလား။ ဒီကလေးမ ကျောင်းနောက်ကျတော့မှာပဲ” ဟု မေမေလှမ်းပြောမှ အိပ်ယာက လူလဲထပြီး အခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက မေသင်းကို ပြူးကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့ “ဟာ ဒီဟာမ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်း ပြန်ကြည့်ဦး။ အပျိုဖြစ်နေပြီ အခုထိ ဖင်တုန်းလုံးနဲ့ ငါလာရိုက်လိုက်ရ” လို့ပြောမှ ကိုယ့်ဘာသာ ငုံ့ကြည့်မိသည်။ အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်နေတာပါ ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။ ရှက်လိုက်တာလေ။ တော်သေးတာပေါ့ သားအမိနှစ်ယောက်ထဲ နေတဲ့အိမ်မို့လို့။ မေမေ့ကို ဘာမှပြန်ပြောမနေတာ့ပဲ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။ အိပ်နေရင်း ကျွတ်ကျထားတဲ့…

ကျွန်တော့်နာမည်က တာရာ။ အသက်က 22 ။ ကျွန်တော့်မှာ သိပ်ချစ်ရတဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူ့နာမည်က လမင်း။ ကျွန်တော့်ထက် သုံးနှစ်ငယ်တယ် ဆိုတော့ သူ့အသက်က 19 ပေါ့။ ညီမလေးကလည်း ကျွန်တော့ကို သိပ်ချစ်တယ်။ ညီမလေးက အသားလေးကလည်း ဖွေးဥနေတာမဟုတ်ပေမဲ့ ဖြူတဲ့အထဲပါတယ်။ အရပ်လေးကတော့ ပုတဲ့ဘက်နွယ်ချင်တယ်။ ငါးပေနှစ်လောက်ပဲ ရှိတာကိုး။ ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေးနဲ့ တင်ပြည့် ရင်ပြည့်လေးပါ။ ဘာလို့သိလဲ မမေးနဲ့နော်။ အခန်းချင်းကပ်ရက် နေရတာ။ အခန်းဖွဲ့ထားတာလည်း အထပ်သားနဲ့။ အခန်းနံရံမှာ ပိုစတာကပ်တယ်ဆိုပြီး ကော်နဲ့မကပ်ဘူး စကူနဲ့ဆွဲထားတာ။ အခန်းထဲ ဝက်အူလှည်ဆောင်ထားတော့ အချိန်မရွေး လှည့်ဖြုတ် မျက်လုံးကပ်ပြီး ချောင်းကြည့်ရုံပဲ။ ဖြုတ်ရလှည့်ရ အလုပ်ရှုပ်လို့ တစ်လုံးကို တမင်ဖြုတ်ထားတဲ့အပြင် ဝက်အူလှည့်ခေါင်းနဲ့ ထိုးပြီး ချဲ့ထားသေးတာ ကြည့်ရတာ အားမရလို့။…