ပြည်တွင်းကနေ စစ်မှုထမ်း ရှောင်ဖို့ cb မှာ လာမေးထားတဲ့သူ အားလုံးအတွက် ဒီကနေပဲ ပို့စ်တင်ပြီး ပြောပါမယ်။

ခုရက်ပိုင်း အလုပ်မအားလို့ တစ်ယောက်ချင်းတော့ သေချာ မပြောပြပေးနိုင်တော့ပါဘူး။ လိုင်းတောင် ညသန်းခေါင်မှ ဝင်သုံးရတာပါ။

ရွေးစရာနည်းလမ်း ၃ ခု ရှိပါတယ်။

၁။ တော်လှန်ရေး တပ်တွေထဲ ဝင်မလား။

၂။ လွတ်မြောက် နယ်မြေကို သွားမလား။

၃။ ပြည်ပကို ထွက်မလား။

စစ်တပ်ကို မကြိုက်ဘူး၊ ပြန်ချချင်တယ်၊ တခြားနိုင်ငံကို ထွက်သွားနိုင်တဲ့ အခြေအနေလည်း မရှိဘူး ဆိုတဲ့သူတွေ အတွက် တော်လှန်ရေး တပ်တွေထဲ ဝင်တာကတော့ အကုန်အကျ အသက်သာဆုံး နည်းလမ်းပါ။ လက်ရှိလည်း တပ်တော်တော် များများက လူသစ် လက်ခံနေပါတယ်။ အဆင်ပြေရင် ဆက်သွယ်ရမယ့် လင့်တွေ စုပြီး တင်ပေးပါမယ်။

လွတ်မြောက်နယ်မြေ သွားမယ်ဆိုရင်တော့ ကချင်၊ ရှမ်းမြောက်နဲ့ ကရင်နီဘက် သွားလို့ ရပါတယ်။ ရခိုင်ကတော့ အခုချိန် သွားဖို့ နည်းနည်း ခက်ပါသေးတယ်။ တောင်ပိုင်းကတော့ မြို့ပေါ်မှာ နေလို့ မရနိုင်သေးပါဘူး။ လွတ်မြောက် နယ်မြေတွေမှာ သွားနေရတဲ့ အားသာချက်က ပြည်ပထွက်သလောက် ကုန်ကျစရိတ် မများတာနဲ့ သွားရလွယ်တာပဲ။ အားနည်းချက်က အချိန်မရွေး ဗုံးကျဲ ခံရနိုင်တာနဲ့ EROs တွေရဲ့ စစ်သား စုဆောင်းတာ ခံရနိုင်တာပါ။ သွားမယ်ဆို တတ်နိုင်သလောက် တကိုယ်ရေသုံး ပစ္စည်း နည်းနည်းပဲ သယ်သွားပါ။ စီးစရာ ကား၊ ဆိုင်ကယ် တစ်ခုခု ဝယ်ထားရင် ပိုကောင်းတယ်။ နေရာ ရွှေ့ပြောင်းစရာ ရှိရင် မြန်မြန်ဆန်ဆန် ရွှေ့လို့ ရအောင်။

ပြည်ပထွက်တဲ့ သူတွေအတွက် လတ်တလော အလွယ်ဆုံးက ထိုင်းပေါ့။ ဒါတောင် အရင်ကထက် အများကြီး ပိုခက်သွားပြီ။ မလေးရှားတို့၊ လာအိုတို့ သွားလို့ရတဲ့ လမ်းကြောင်းတွေလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ ဘက်တော့ ကျွန်တော် အများကြီး မသိဘူး။ စုံစမ်းကြည့်ပါ။ ထိုင်းကိုတော့ အခုချိန်ကူးရင် မြဝတီကနေ ကူးတာထက် တာချီလိတ်နဲ့ ကရင်နီဘက်က ကူးတာ ပိုအဆင်ပြေ လိမ့်မယ်။ တောင်ပိုင်းမှာ ခုရက်ပိုင်းက ကျားဖျန် ကိစ္စနဲ့ တော်တော်လေး ကြပ်ထားလို့လေ။ သွားမယ့် ကုန်ကျစရိတ် ကတော့ ဘတ် ၇၀၀၀ ကနေ ၁၀၀၀၀ ဝန်းကျင် ရှိနိုင်တယ်။ မြန်မာငွေ ၁၀ သိန်းနဲ့ ၁၅ သိန်း ဝန်းကျင်ပေါ့။ စိတ်ချရတဲ့သူတော့ ရွေးပါ။

အရင်လကသာ ရောက်လာကြရင် ပန်းရောင်ကတ် ဘတ်ဖွင့်ချိန်နဲ့ ကွက်တိပဲ။ ဘတ်တစ်သောင်းခွဲ လောက် အကုန်ခံ ဘတ်ရိုက်လိုက်ရင် ၂ နှစ်တော့ အေးဆေး နေလို့ရတယ်။ အထောက်အထား ရှိတော့ အလုပ်လည်း ကောင်းကောင်း လုပ်လို့ရတယ်။ အခုတော့ VIP လမ်းကြောင်း မီသေးလား မမီလား မသိတော့ဘူး။ ဘဝတူတွေ အခန်း စုငှါးပြီး စုနေ၊ စုစားကြရင် အကုန်အကျ နည်းနည်း သက်သာမယ်။ မဟုတ်ရင်တော့ မြန်မာပြည်ထက် အကုန်အကျ အရမ်းများတယ်။ အလုပ်တစ်ခုခု ရသွားမှ နည်းနည်း ခံသာတာ။ အလုပ်တော့ သိပ်ရွေးနေလို့ မရဘူး။

အဓိက ပြောချင်တာက ဘယ်လမ်းကို ရွေးရွေး ကိုယ့်အိမ်မှာလို နေလို့တော့ မရတော့ဘူး ဆိုတာ သိထားရမယ်။ ကိုယ့်အိမ်မှာပဲ ဆက်နေရင်လည်း အိမ်တံခါး လာခေါက်ပြီး ဒီထက်ဆိုးတဲ့ နေရာကို အပို့ခံရမှာ။ ဟိုရောက်မှ ထွက်ပြေးမယ် မတွေးနဲ့။ အခုထက် နှစ်ဆ ပိုခက်မယ်။ ဟိုအရှေ့မှာ ဝိုင်းသတိပေးနေကြတုန်းက ထွက်ခဲ့ရင်တော့ ခုထက် ပိုလွယ်ခဲ့မှာ။ လမ်းကြောင်းကို ကိုယ်က အရင် စမရွေးရင် သူများ ရွေးပေးတာ ခံရမယ်။ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ခိုင်ခိုင်မာမာ ချပြီး အခုပဲ သွားဖို့လုပ်ပါ။ ကိုယ့်အသက်ထက် ဘယ်အရာကမှ ပိုပြီး အရေးမပါဘူးလို့ တွေးလိုက်ရင် ဘာမဆို စွန့်လွှတ် နိုင်သွားမှာပါ။

ဇင်သော်နိုင်