Category: Article
-
တရုတ်ကုမ္ပဏီ ဝမ်ပေါင်ရဲ့ လက်ပံတောင်းတောင် ကြေးနီစီမံကိန်းထဲက လုပ်ငန်းတွေ ဒီနှစ်ထဲမှာ အားလုံးနီးပါး ပြန်လည်ပတ်နေပြီလို့ ဝမ်ပေါင်နဲ့ နီးစပ်တဲ့ သတင်းရင်းမြစ်တွေက ပြောပါတယ်။ အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်း စစ်ကိုင်းတိုင်း၊ဆားလင်းကြီးမြို့နယ်ထဲမှာရှိတဲ့ ဝမ်ပေါင်ဝန်ထမ်းအများစု CDM လုပ်ခဲ့တာကြောင့်၂၀၂၄ ခုနှစ်အထိ လုပ်ငန်းတချို့ ရပ်တန့်ခဲ့ရပါတယ်။ စစ်တပ်နဲ့ အကျိုးတူပူးပေါင်းထားတဲ့ ဝမ်ပေါင် ကုမ္ပဏီဟာ စီမံကိန်းနေရာတွေ တိုက်ခိုက်မခံရဖို့ တော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့တချို့ကို ငွေကြေးနဲ့ ကမ်းလှမ်းညှိနှိုင်းပြီး ယန္တရားတွေ မထိခိုက်အောင် ကာကွယ်ခဲ့ပါတယ်။ မြန်မာစစ်တပ်ကလည်း လက်ပံတောင်းတောင်ကြေးနီစီမံကိန်းယန္တရားကြီးတစ်ခုလုံးကို အင်အားရာနဲ့ချီရှိတဲ့ လုံခြုံရေးအင်အားတွေသုံးပြီး စောင့်ကြပ်ပေးနေတာဖြစ်ပါတယ်။ ဝမ်ပေါင်ရဲ့ ကမ်းလှမ်းမှု စစ်တပ်အကျိုးအမြတ်ရနေတဲ့ ဝမ်ပေါင်ထဲက လုပ်ငန်းတွေရပ်တန့်ဖို့ တော်လှန်ရေးအင်အားစုတွေဘက်က ဖိအားပေးမှုနဲ့ တိုက်ခိုက်မှုတွေ မပြတ်လုပ်နေတာကြောင့် ကုမ္ပဏီက စီမံကိန်းတွေ ဆက်လည်ပတ်နိုင်ဖို့ အဖြေရှာခဲ့ပါတယ်။ တရုတ်အကျိုးစီးပွားဖြစ်တဲ့ ဝမ်ပေါင်ကြေးနီစီမံကိန်းကို ဆက်လည်ပတ်နိုင်အောင် တော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့တချို့ကို ငွေကြေးနဲ့…
-
စစ်တပ်အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်း မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ စီးပွားရေးအခြေအနေဟာ ဆိုးဆိုးရွားရွား ကျဆင်းလာခဲ့ပြီး ကုန်ဈေးနှုန်းတွေလည်း အဆမတန် မြင့်တက်လာခဲ့တာကြောင့် ပြည်သူလူထုဟာ ဝင်ငွေနဲ့ထွက်ငွေ မမျှတတဲ့ဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံစားနေကြရပြီး စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာတွေလည်း တိုးလာနေပါတယ်။ ရန်ကုန်တိုင်း၊ မင်္ဂလာတောင်ညွန့်မြို့နယ်မှာ နေထိုင်တဲ့ အသက် ၅၂ အရွယ် ဒေါ်အေး (အမည်လွှဲ) ဟာ သားသမီးတွေရဲ့ ထောက်ပံ့မှုကို မှီခိုနေရသူ ဖြစ်ပါတယ်။ အရင်က သူ့သားသမီးတွေက သူ့အတွက် တလထောက်ပံ့ငွေဟာ ကျန်တဲ့စရိတ်စက ဖယ်လိုက်ရင် အိမ်အသုံးစရိတ်အဖြစ် ၄၀၀,၀၀၀ လောက် ကျန်ပါတယ်။ အခုတော့ အိမ်လခတွေ ဈေးတက်သလို လျှပ်စစ်မီတာခတွေကလည်း အရင်ထက် ပိုကုန်ကျလာတာကြောင့် သူ့အိမ်အသုံးစရိတ် လျော့ပါးသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တဘက်မှာ ကုန်ဈေးနှုန်းကလည်း မြင့်တက်လာတဲ့အတွက် စားဝတ်နေရေးကို ချွေတာပြီး ဖြေရှင်းနေရပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေလည်း…
-
ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ တခုသော မြို့နယ်ထဲက ရထားလမ်းနဲ့ အပြိုင်ဖြစ်နေတဲ့ ကွန်ကရစ်လမ်းလေးဘေးမှာ ကိုတိုးတိုး တယောက်တည်း မတ်တတ်ရပ်နေတယ်။ အချိန်ကလည်း ညနေစောင်း မှောင်ရီဝိုးတဝါး ဖြစ်နေပြီ။ ဒီလမ်းထဲမှာ ဈေးသည် တချို့ကလည်း ဈေးသိမ်းပြီးလို့ လူတွေလည်း ပြတ်စပြုနေပြီ။ ကိုတိုးတိုး ဝတ်စားထားတာက ဂျင်းဘောင်းဘီ အတို၊ တီရှပ်အကျႌ လက်တို ဖြစ်နေပေမယ့်၊ သူ့ဟန်ပန်၊ သူ့အမူအရာ တွေက မိန်းကလေးတဦးလို သွားလာ၊ လှုပ်ရှားနေတာကို တွေ့ရတယ်။ ခဏ အကြာမှာ သူ့အနားကို ယောက်ျားလေး ၂ ဦး ကပ်လာပြီး စကားတွေ တီးတိုးပြောကြတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီထဲက ကောင်လေးတယောက်က ပိုက်ဆံ ထုတ်ပေးတာကို မြင်ရတယ်။ အဲဒီနောက်တော့ ပိုက်ဆံပေးတဲ့ ကောင်လေးက ထွက်သွားပြီး ကိုတိုးတိုးနဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့ ကောင်လေး…
-
နှစ်အကြာကြီးထိ သံကြိုးခတ်လို့ ချုပ်နှောင်ခံခဲ့ရတဲ့ သူမတို့အကြောင်းလေး ပုံ့ပြောပြမယ်…. လူရယ်လို့ဖြစ်လာပြီမို့ လောကဒဏ်ရဲ့ ရိုက်နှက်မှုကို ခံရတာ သိပ်တော့ မဆန်းလှပါဘူး…ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီ့ လောကဒဏ် ဆိုတာကြီးက သူတို့ သားအမိကိုမှ ခဏခဏ လွှဲ လွှဲ ရိုက်နေတာကတော့ အရမ်းကို ရင်နာစရာ ကောင်းလှပါတယ်….. သူတို့သားအမိ ပုံ့ဆီရောက်လာပုံလေးက ထူးဆန်းတယ်…ပုံ့ ဖွင့်ထားတာ ဘိုးဘွားရိပ်သာဆိုတော့ ပုံမှန်ဆို သားသမီးတွေက ပစ်သွားတဲ့ မိအိုဘအိုတွေဘဲ ရောက်လာတတ်ကြတယ်…သူတို့ကတော့ ထူးထူးခြားခြား မအေကိုယ်တိုင်က သူ့သမီးလေးကို ရိပ်သာအပ်ပါရစေဆိုပြီး ခွင့်လာတောင်းခဲ့တာ…. သူတို့ သားအမိ ပုံ့ဆီရောက်လာခဲ့တာ ခုဆောင်းတွင်းဆို တနှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီ…သူတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးဟာ ရင်နာစရာကောင်းလွန်းလို့ ရေးဖို့တောင် စကားလုံးတွေ ရှာမရခဲ့ဘူး…ဒါပေမဲ့ လောကကို လွယ်လွယ်အရှုံးပေးတတ်ကြသူတွေကို တွေ့တိုင်း ဒီသားအမိအကြောင်းလေးကို ရေးပြချင်ခဲ့မိပါတယ်…. ×××××××××××××××× မနှစ်ကဆောင်းရာသီရဲ့…
-
“ကျွန်တော်တို့ ဘယ်ခေတ်ကို ပြန်ရောက်နေလဲ” လက်ရှိ မြန်မာနိုင်ငံဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၉၆၄ ခုနှစ် က အခြေအနေကို ပြန်ရောက်နေပါတယ်။ ၁၉၆၄ ခုနှစ် ဧပြီလ (၉)ရက်နေ့မှာ စစ်တပ်ဟာ ပုဂ္ဂလိကလုပ်ငန်းရှင်တွေနဲ့ ပြည်သူတွေ ပိုင်တဲ့ အလုပ်ရုံ၊ စက်ရုံ၊ လုပ်ငန်းတွေ၊ ဆိုင်တွေ၊ ကားတွေအပါအဝင် ပစ္စည်းတွေ အားလုံးကို ပြည်သူပိုင် သိမ်းခဲ့တယ်။ ဒီဂယက်ကြောင့် ပြည်သူတွေ အတိဒုက္ခရောက်ခဲ့ပေမယ့် စစ်တပ်အရာရှိတွေ၊ လက်ပါးစေတွေကတော့ ခိုးထုတ်၊ စာရင်းဝှက်ကြပြီး ကြီးပွားချမ်းသာလာခဲ့ကြတယ်။ ၁၉၆၄ ခုနှစ် ပြည်သူပိုင် သိမ်းတဲ့ ဂယက်ဟာ တချိန်က အဖွံဖြိုးဆုံး နဲ့ အတိုးတက်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မြန်မာပြည်ကို အဆင်းရဲဆုံး ဖြစ်အောင် တွန်းပို့လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြည်သူပိုင် သိမ်းရုံနဲ့တင် အားမရတဲ့ စစ်တပ်ဟာ ပြည်သူတွေ…